Με βάση το παρακάτω παράθεμα και τις ιστορικές σας γνώσεις να αναπτύξετε τις επενδύσεις που έγιναν στην Αττική μετά την άφιξη των προσφύγων
Κατά
τα μέσα της δεκαετίας του 1920 οι ελληνικές κυβερνήσεις επιδίωξαν τον
εκσυγχρονισμό των βασικών υποδομών της χώρας. Επειδή όμως δεν υπήρχαν τόσο η
απαραίτητη τεχνογνωσία όσο και τα αναγκαία κεφάλαια για την κατασκευή μεγάλων
δημόσιων έργων, το ελληνικό Δημόσιο υπέγραψε συμβάσεις με ξένες
εταιρείες, όπως λ.χ. την ΟΥΛΕΝ, την ΠΑΟΥΕΡ κ.ά. Μεταξύ των επιδιώξεων ήταν η
βελτίωση των τηλεπικοινωνιών της Ελλάδας. Γι’ αυτό το λόγο το 1926 υπογράφηκε
σύμβαση ανάμεσα στην ηγεσία του υπουργείου Συγκοινωνιών και στην
Ανατολική Τηλεγραφική Εταιρεία Ήστερν. Βάσει της συμφωνίας αυτής το ελληνικό
Δημόσιο παραχωρούσε επί πεντηκονταετία στην αγγλική εταιρεία την αποκλειστική
εκμετάλλευση της μεταξύ Ελλάδας και ξένων χωρών τηλεγραφικής επικοινωνίας
(εφημερίδα ΣΚΡΙΠ, φύλλο της 14ης Ιουλίου 1926).
Προηγουμένως
(τη 12η Μαΐου 1926) είχε υπογραφεί άλλη σύμβαση, με την οποία
παρεχωρείτο σε γερμανική εταιρεία η εκμετάλλευση και η συντήρηση του
τηλεφωνικού δικτύου της Ελλάδας. Οι βασικοί όροι της συμφωνίας αυτής
προέβλεπαν:
1.
Εντός τριμήνου
από την κύρωσή της θα άρχιζε η κατασκευή νέων δικτύων, τα οποία θα
συμπεριλάμβαναν :
α.
την τηλεφωνική συγκοινωνία Αθηνών – Πειραιώς και περιχώρων σε ακτίνα 10 χιλιομέτρων,
β.
την τηλεφωνική συγκοινωνία Θεσσαλονίκης – περιχώρων σε όμοια ακτίνα
Εφημερίδα το Βήμα 2-9-2007