Στόχος αυτής της παρουσίασης είναι να εξηγήσουμε ΣΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ/ΤΡΙΕΣ με απλό κατανοητό μια δυσνόητη παράγραφο ( για τους μαθητές /τριες) του σχολικού βιβλίου. Βασιζόμαστε στον κεντρικό κανόνα της επικοινωνίας Κeep It Simple Stupid
Οι προσπάθειες της ελληνικής κυβέρνησης να αποτρέψει την κρίση εξάντλησαν τα αποθέματα της χώρας σε χρυσό και συνάλλαγμα. Την άνοιξη του 1932, όμως, η κυβέρνηση δεν μπόρεσε να αποφύγει την αναστολή της μετατρεψιμότητας του εθνικού νομίσματος, καθώς και την αναστολή εξυπηρέτησης των εξωτερικών δανείων. Έτσι εγκαινιάστηκε μια περίοδος ισχυρού κρατικού παρεμβατισμού στα οικονομικά ζητήματα, ιδιαίτερα στις εξωτερικές συναλλαγές, και μια πολιτική προστατευτισμού, με σκοπό την αυτάρκεια της χώρας. Η Ελλάδα μπήκε με τη σειρά της στο χώρο της κλειστής οικονομίας, όπου οι συναλλαγές καθορίζονταν περισσότερο από γραφειοκρατικές διαδικασίες παρά από ελεύθερες οικονομικές συμφωνίες
(Δεν θα κάνουμε χρήση εννοιακού λεξικού γιατί αυτό πιστεύουμε δεν έχει νόημα)
Δύσκολες έννοιες
αποθέματα σε χρυσό -συνάλλαγμα
μετατρεψιμότητα εθνικού νομίσματος
ισχυρός κρατικός παρεμβατισμός
πολιτική προστατευτισμού
αυτάρκεια της χώρας
γραφειοκρατικές διαδικασίες
Παρατηρούμε ένα σημαντικό πλήθος οικονομικών εννοιών που λογικό είναι να είναι όχι μόνο άγνωστες αλλά και δυσνόητες για το μαθητή/τρια. Αν δεν υπάρξει κατανόηση αυτών των εννοιών τότε δύσκολα, όσο και καλή απομνημόνευση να γίνει, θα μπορούν αυτές οι πληροφορίες να αποθηκευτούν στη μνήμη για μεγάλο διάστημα.
Κύκλοι εξήγησης
Α κεντρική ιδέα
Η οικονομική κρίση του 1929-1932 οδήγησε την Ελλάδα σε μια κλειστή οικονομία. Τι είναι τώρα η κλειστή οικονομία;
Κλειστή οικονομία είναι εκείνη η οποία δεν αναπτύσσει οικονομικές συναλλαγές με άλλες οικονομίες. Αρκείται στην παραγωγή των δικών της αγαθών για να ικανοποιήσει τις ανάγκες της κοινωνίας. πχ αν η Ελλάδα είχε κλειστή οικονομία δεν θα είχαμε αυτοκίνητα, κομπιούτερ γιατί αυτά δεν τα παράγει η χώρα μας, και εφόσον δεν θα είχαμε ως κλειστή οικονομία οικονομικές συναλλαγές με τις χώρες που τα παράγουν δεν θα είχαμε στη διάθεση μας αυτά τα αγαθά.
Β Παρατηρούμε ότι η κλειστή οικονομία συνοδεύει εννοιολογικά και την έννοια της αυτάρκειας. Αυτάρκης είναι μια χώρα όταν παράγει όλα τα προϊόντα που χρειάζεται για να ικανοποιήσει τις ανάγκες του πληθυσμού της και για αυτό ακολουθεί και την πολιτική της κλειστής οικονομίας. ( Στην πραγματικότητα καμία χώρα δεν είναι αυτάρκης γιατί σε κάθε χώρα δεν είναι δυνατό να παραχθούν όλα τα αγαθά που έχει ανάγκη μια κοινωνία για να επιβιώσει ). Στο σημείο αυτό πιστεύουμε ότι έχουμε εξηγήσει επαρκώς στο μαθητή τις έννοιες 1 της κλειστής οικονομίας και 2 της αυτάρκειας μιας χώρας.
Γ Έχουμε λοιπόν εξηγήσει δύο βασικές έννοιες της παραγράφου μας. Ας πάμε τώρα στην έννοια του πολιτικού προστατευτισμού. Με την πολιτική αυτή προσπαθώ να υπερασπιστώ-προστατέψε τις επιχειρήσεις της χώρας μου. Πως το κάνω αυτό; Επιβάλλοντας κατά κύριο λόγο φόρους - δασμούς στα εισαγόμενα από το εξωτερικό προϊόντα. Έτσι αν έχω μια βιοτεχνία παπουτσιών που πουλάει το ζευγάρι τα παπούτσια 30 ευρώ, και υπάρχει μια άλλη από το εξωτερικό που τα πουλάει 20 ευρώ το ζευγάρι υπάρχει ο κίνδυνος η βιοτεχνία της χώρας που εισάγει τα παπούτσια να κλείσει γιατί ο κόσμος λειτουργώντας λογικά θα αγοράσει τα παπούτσια που κοστίζουν 20 και όχι εκείνα των 30 ευρώ. Για να μη γίνει αυτό το κράτος επιβάλλει ένα φόρο-δασμό στα παπούτσια των 20 ευρώ οπότε η τιμή τους πχ γίνεται 40 ευρώ δηλ. ακριβότερα από εκείνα που παράγει η χώρα που ακολουθεί πολιτική προστατευτισμού. Με αυτόν τον τρόπο , την επιβολή δασμών, προστατεύονται οι επιχειρήσεις μιας χώρας από τον εξωτερικό ανταγωνισμό.
Η Ελλάδα λοιπόν του Ελ. Βενιζέλου για να αποφύγει την οικονομική κρίση έγινε μια κλειστή οικονομία, προσπάθησε να γίνει αυτάρκης, και να ακολουθήσει μια πολιτική προστατευτισμού.
Δ Η ΟΥΣΙΑ
Με απλά λόγια ...ο Βενιζέλος ήθελε να αποφύγει την κρίση κάνοντας τη χώρα ικανή να ζει μόνη της με τα αγαθά που παράγει , και για να το πετύχει αυτό επέβαλλε φόρους στα εισαγόμενα προϊόντα για να στηρίξει τις βιομηχανίες - βιοτεχνίες - επιχειρήσεις της Ελλάδας.
Φυσικά εφόσον οι οικονομικές αποφάσεις, σχέσεις, συναλλαγές καθορίζονται από το κράτος και όχι από τις ελεύθερες οικονομικές αποφάσεις των ανθρώπων, το κράτος θα πρέπει να δίνει συνεχώς εντολές για το τι θα γίνει στην οικονομία της χώρας πχ τι προϊόντα θα παραχθούν σε τι ποσότητα κ.ο.κ Αυτό σημαίνει πολλές γραφειοκρατικές διαδικασίες, εντολές , νόμους που αφορούν την οικονομία προέρχονται από το κράτος και πρέπει οι πολίτες να τους ακολουθήσουν στις οικονομικές τους συναλλαγές. Έτσι τώρα κατανοούμε τη λογική του συγγραφέα της παραγράφου...
Κλειστή Οικονομία, Αυτάρκεια, Οικονομικός Παρεμβατισμός , Γραφειοκρατικές Διαδικασίες
Σε άλλη ανάρτηση η συνέχεια
HOPE WE HELP YOU
